همانطور که صاحب نظران می دانند صنعت گردشگری درآمدزاترین صنعت خدماتی جهان بوده و میتواند 3 برابر صنعت نفت , ارز وارد کشور کند و موجب اشتغال مولد نیز گردد .همین مطلب , انگیزه ای قوی است تا مدیران دلسوز کشور برای جذب این ثروت عظیم چاره ای بیاندیشند. آن هم برای کشوری پهناور , همچون ایران افسانه ای که رتبه پنجم جاذبه های طبیعی و رتبه دهم میراث فرهنگی جهان را داراست. که متاسفانه از مشکل بیکاری جوانهای خود نیز رنج میبرد. به همین دلیل طرح هائی چون سفرهای ارزان قیمت , سفر کارت ملی , … و بالاخره تاکسی گردشگری نیز پدید آمد.
اما به راستی چگونه میتوان چندین طرح متنوع را مدیریت کرد به شکلی که نه تنها در تضاد با یکدیگر نباشند , بلکه مکمل و پشتیبان هم نیز گردند. بحث مدیریت و بهره وری آنچنان جدی است که بنا به گفته وزیر محترم كار , اگر یك درصد , بهره وری , در كشور داشته باشیم حدود 2 هزار و 500 میلیارد تومان به درآمد كشور اضافه میشود. كه اگر بخواهیم این مبلغ را از طریق سرمایه گذاری به دست آوریم باید 25هزار میلیاردتومان , سرمایه گذاری جدید داشته باشیم. ) که این , اعجاز بهره وری است.)
حال برای رونق سفر , بهترین راه آن است که طرح "سفرکارت ملی" را به عنوان هسته مرکزی فعالیت سازمان میراث فرهنگی , صنایع دستی و گردشگری بدانیم و مابقی طرح هارا به عنوان مکمل "سفرکارت ملی" فرض کرده و با فرمولهای علمی و کاربردی آنها را به یکدیگر پیوند زنیم.تا نتیجه آن سفری ارزان , با کیفیت و ایمن گردد.
در گام نخست باید دید که نیازهای یک گردشگر , اعم از خارجی و یا داخلی چیست. تا پس از آن , به رفع نیازهای وی بپردازیم. در یک نگاه ساده میتوان گفت که یک گردشگر , تمام ضرورتهائی را که در محل زندگی خود بدان نیاز داشته , اکنون نیز احتیاج دارد.و یاحتی بیشتر . البته این حساسیت برای گردشگران خارجی پر رنگ تر است. چرا که زبان , فرهنگ و محیط بیگانه , گردشگر را آسیب پذیر و شکننده تر میکند. و الزامی است که یک چتر حمایتی برای گردشگر در نظر بگیریم و تا پایان سفراز این حمایت برخوردار باشند. که بهترین پیک حمایتی " تاکسی گردشگری" است. زیرا , سکاندار آن فردی است امین و آموزش دیده که میتواند گردشگر را در همه حال راهنمائی و حمایت کند. و با توجه به اینکه اگر ما تمام اصناف و مراکز مورد نیاز گردشگر را مثل اعضای یک پیکر بدانیم , "تاکسی گردشگری" همچون خونی است که در رگهای صنعت گردشگری جاری و برای زنده ماندن همه اعضای آن الزامی است. حال , جهت کالبدشکافی "تاکسی گردشگری" برای آسیب شناسی آن خوب است به گزارش مدیران ارجمند شرکت گردشگری ایثارگران توجه کنیم. آنها اذعان میدارند که: از ابتدای فعالیت شرکت ایثارگران در قالب "تاکسی گردشگری" , حتی یک مورد درخواست گردشگری هم نداشته اند و اگر داوطلبی در این مورد تماس گرفته تنها به جهت تابلو تاکسی تلفنی بوده که این مطلب, خود قابل تامل است و نشان میدهد که از طرف معاونت محترم گردشگری هنوز اطلاع رسانی و یا تبلیغ قابل قبولی صورت نگرفته است. و نکته دیگر اینکه متاسفانه تمام آن مکانهائی که گردشگر حضور دارد از طریق تاکسیهای دیگر , شکار میشوند که عبارتنداز : تاکسی فرودگاه , تاکسی پایانه های مسافربری , تاکسی های عبوری , تاکسی های تلفنی و حتی بسیاری از هتلها هم برای مسافران خود سرویس مخصوص قرار داده اند و اصلا حاضر به همکاری با "تاکسی گردشگری" نیستند. تنها به این دلیل که ممکن است پورسانت بیشتری به هتل برسد.اگرچه این راننده های عزیز , برای کار گردشگری اصلا آموزش ندیده اند و توریست را در موقعیتی خطرناک قرار داده و چهره ی گردشگری کشور را هم مخدوش میکنند. حال اگر مدیران ارشد و محترم سازمان که همچون قلب و مغز سیستم به شمار میروند , به گونه ای , مدیریت شایسته و قدرتمند خود را بر صنعت گردشگری حفظ کنند , هرکس و یا هر چیز بر مدار واقعی خود میچرخد و آنگاه تعادل و عدالت در سیستم برقرار خواهد شد. که در این صورت , دیگر "تاکسی گردشگری" رقیب هتل ها و دیگر مراکز وابسته به بخش گردشگری نخواهد بود. بلکه خود , با جابجا کردن گردشگران از مکانی به مکان دیگر برای همه مراکز , مشتری دارد و برای گردشگر , نشاط و لذت .و در نهایت برای کشور , گردشگری پایدار به ارمغان می آورد. لذا در این خصوص چندین پیشنهاد مطرح میگردد که امید است اثری مثبت , اگرچه کوچک , داشته باشد.
1- الزامی است "سفرکارت ملی" به عنوان طرح محوری و اصلی مدنظر باشد تا دیگر طرحهای جانبی به آن اتصال یابد . و اگر طرح های فرعی با طرح اصلی تعارض داشت , یا اصلاح و یا حتی حذف گردد.
2- نظر به اینکه گردشگر برای رفع نیازهای خود احتیاج به حمایت بخش کثیری از اصناف دارد. واجب است دید خود را وسیع تر کنیم و از چند صنف چسبیده به سفر , فراتر رفته و تقریبا همه آنها را در سبد "سفر کارت ملی" قرار دهیم.
اگرچه در گزارش های گذشته ( طرح مکمل تورهای همگانی بر پایه علم نقطه تعادل) طی یک پرونده 45 صفحه ای خدمت برادر عزیز و ارجمندم جناب آقای دکتر ملک زاده و جناب آقای دکتر حمزه زاده تقدیم گردید و به طور مفصل تشریح شد که چگونه میتوان تمام نیازهای روزمره را تا سقف نیم بهاء کاهش داد (البته با حفظ کیفیت) . که در همین موقعیت از برادر عزیز و ارجمندم جناب آقای دژبد تقدیر و تشکر میکنم که با شجاعت و روشن بینی تمام , اقدام به معرفی طرح مکمل تورهای همگانی نمودند.
3- یک سایت به روز و فعال به همراه یک نشریه مخصوص گردشگری جهت پاسخگوئی به گردشگران در نظر گرفته شود . و جدول نظرسنجی ارزش گذاری خدمات از طرف گردشگران در آن درج گردد. تا اگر خدمات دهنده ای نتوانست نظر گردشگران را تامین کند , طبق نظر سنجی های پی در پی به انتهای جدول نزول و آنگاه حذف گردد. اگرچه بهترین ها نیز به صدر جدول , صعود خواهند کرد.
4- خوب است مجریان محترم "سفر کارت ملی" به گونه ای فعالیت کنند تا علاوه بر گردشگران , برای خدمات دهندگان نیز امتیازی بزرگ و قابل مباهات باشد. و آنقدر حساب شده عمل گردد تا فقط خدمات دهندگان تحت پوشش بتوانند سرویس دهند و گردشگران نیز تنها به آنها مراجعه کرده و قلبا" از اغیار پرهیز کنند. تا بدین شکل "تاکسی گردشگری" نیز از حمایت کافی و لازم برخوردار شود.
5- برای جذب گردشگران , علاوه بر اینکه لازم است از همان مبدا سفر تبلیغ شود , برای اطمینان بیشتر خوب است در چند نقطه حیاتی که محل تجمع و یا گذرگاه گردشگران است مثل دروازه های ورودی شهر یا پایانه های مسافربری, پایگاه اطلاع رسانی در نظر گرفته شود تا مروجین گردشگری اقدام به توزیع بروشور و سی دی نمایند. و بر این مطلب تاکید کنند که "تاکسی گردشگری" چه جایگاهی برای رفاه و امنیت گردشگران داراست. و آنها را تشویق به استفاده از "تاکسی گردشگری" کنند.
6- یک مرکز مخابراتی 24 ساعته ی فعال , برای پاسخگوئی لحظه به لحظه , به گردشگران در نظر گرفته شود تا علاوه بر پاسخگوئی به آنها اگر نیاز به" تاکسی گردشگری" بود در اختیار مهمانان گذاشته شود تا بتوان آنها را به موقعیتهای مورد نظر انتقال داد.
با آرزوی خیر و برکت برای شما عزیزان و همه خدمتگزاران جامعه
بزرگ بشری
مجید پوراحمدی
رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل موسسه بهره وری همه فرزندان زمین
پایه گذار علم نقطه تعادل